هادی مظفری رئیس شورای سیاستگذاری

تجسم هنر به مثابه حرکت جمعی در شکل‌گیری جشنواره‌ای به معنای واقعی کلمه، ملی است

 

جشنواره هنر‌های تجسمی فجر، حرکت در مسیری بلند مدت و رو به آینده است. هرچند به طور مشخص می‌توان هر دوره جشنواره را نقد و بررسی کرد، اما آنچه مهم است، دیدگاه کلان درباره جشنواره و طراحی مسیری رو به جلو و نگاهی فرایندمحور به ساختار جشنواره است. 

شورای سیاستگذاری چهاردهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر، با درک و دریافت از توانمندی جامعه هنری، بخش‌های متعددی را مانند ایثار و فداکاری، کیوریتوریال، نظامی گنجوی و تجسم هنر، در کنار مسابقه هنر‌های تجسمی ایران - موسوم به طوبای زرین - طراحی کردند که از ویژگی‌های ممتاز این دوره است. 

برگزاری جشنواره در سی استان کشور، همزمان با برپایی و تمرکز جشنواره در تهران، نگاهی کلان و مبتنی بر بهره‌گیری از ظرفیت هنری همه هنرمندان کشور بوده است. بخش تجسم هنر در جشنواره چهاردهم به مثابه حرکت جمعی در شکل‌گیری جشنواره‌ای به معنای واقعی کلمه، ملی است. این تجربه در این دوره می‌تواند پایه‌گذار فرایندی باشد که قطعاً در دوره‌های آینده هم تثبیت خواهد شد و هم خلاء‌های بسیاری را در زمینه هنر‌های تجسمی در استان‌ها پر خواهد کرد. 

از سوی دیگر آینه آینه که نمایشگاهی پژوهش محور درباره هنر معاصر ایران در بازه زمانی سال‌های 1353 تا 1363 بوده است، افزون بر استقلال محتوایی و اجرایی بخش مهمی از جشنواره این دوره به شمار می‌رود. 

و مانند همیشه حضور هنرمندان گرانقدر هنر‌های تجسمی کشور در دو سوی ماراتن جشنواره. در سویی هنرمندانی که به دعوت جشنواره پاسخ مثبت می‌دهند و آثارشان را به دبیرخانه ارسال می‌کنند و در سوی دیگر هنرمندانی نامدار که در سمت دبیری و داوری مسیر جشنواره را هموار می‌کنند. 

بی‌تردید جشنواره هنر‌های تجسمی فجر در این دوره دو دوره‌های آتی با اتکا به تجربیات ارزنده پیشین و خلاقیت‌های روزافزون، روز‌های درخشانی را پیش رو خواهد داشت.